اضطراب جدایی در نوزادان معمولاً یک مرحله طبیعی از رشد در نظر گرفته می شود که این موضوعع معمولاً بین سنین 6 ماهگی تا 3 سالگی رخ می‌دهد. این اضطراب بیشتر زمانی رخ می دهد که نوزاد به هر دلیل از والدین خود جدا میشود و به طبع احساس نگرانی و بی‌قراری می‌کند.
عمده روش‌های کاربردی جهت جلوگیری و کاهش اضطراب جدایی به شرح زیر می باشد:
- تدریجی عمل کردن: اگر احساس می کنید که کودک به جدایی حساس است ، سعی کنید این جدایی را به تدریج انجام دهید. در ابتدا برای زمان کوتاهی از فرزند خود جدا شوید و پس از آن زمان جدایی را به تدریج افزایش دهید.
- آماده‌سازی کودک: قبل از اینکه کودک خود را ترک کنید او را برای جدایی آماده کنید. با او صحبت کنید و به او بگویید که کجا می‌روید و چه زمانی برمی‌گردید. به هیچ وجه به صورت مخفیانه و یواشکی و دور از چشم کودک او را ترک نکنید زیرا این موضوع باعث تشدید اضطراب و عدم اعتماد کودک به شما در زندگی می شود و ادامه تربیت کودک را با مشکل مواجه می کند.
- زمان‌بندی مناسب: باید با یک برنامه ریزی کوچک سعی کنید ابتدای جدایی‌ها را در زمان‌هایی انجام دهید که کودک خلق و خوی خوبی دارد و بهانه گیر نیست . مثلاً وقتی که کودک خسته یا گرسنه است زمان مناسبی جهت این کار نیست.
- آرامش‌بخشی: استفاده از بعضی تکنیک‌ها که باعث آرامش در کودک میشود. مانند تنفس عمیق ، مدیتیشن و تمرینات تمرکز می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.
رعایت این 4 مورد بسیار کمک کننده است . در هر صورت اگر اضطراب جدایی کودک شما شدید است به طوریکه در فعالیت‌های روزمره شما یا خود کودک اختلال ایجاد می‌کند، بهتر است با انجام یک مشاوره با روانشناس کودک مشکل خود را مطرح کنید.
دیدگاه خود را بنویسید